اردیبهشت ۱۳۹۶ در ایران سه انتخابات به طور همزمان برگزار شد: ریاست‌جمهوری، شوراهای شهر و روستا و میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی. نکته تازه‌ای نیست اگر گفته شود در ایران انتخابات آزاد و منصفانه نداریم. اما نگاهی موشکافانه‌تر به انواع گزارش‌های تخلف امکان می‌دهد جنبه‌های مختلف برگزاری انتخابات در کشور را شناخته، راه‌کارهایی برای اصلاح آن ارائه کرد. همچون بسیاری کشورهای دیگر، حول برگزاری انتخابات مطبوعات و رسانه‌های ایران پر می‌شوند از گزارش‌های تخلف، بازداشت و پرونده قضائی. تحلیل عمیق‌تر این تخلفات امکان درک گستره چنین مسائلی را فراهم آورده، این‌که مقیاس تخلفات چه ارتباطی با اشکالات موجود در نظام انتخاباتی دارد و چطور می‌توان آن را بهبود بخشید. از آن مهم‌تر شهروندان باید نقش خود را در این مسئله بیابند. این‌که چگونه اجازه ندهند نظام انتخاباتی ناکارآمدی که تخلفات یکی از بارزه‌های آن است، همچون امر عادی پذیرفته شود.
در طول چرخه انتخابات ۱۳۹۶، نبض‌ایران از همان آغاز ثبت‌نام داوطلب‌های نامزدی تا مدتی پس از پایان رأی‌گیری روز ۲۹ اردیبهشت، گزارش‌های ارسالی از موارد تخلف را گردآوری کرد. به دلیل وجود محدودیت‌های قانونی و عملی در راه نظارت رسمی و مستقل بر انتخابات، گزارش‌های مورد اسناد نه به شیوه‌ای علمی و سیستماتیک، بلکه از منابع رسانه‌ای مختلف و مشاهده مستقیم نویسندگان گرد آورده شد که در مجموع ۷۹۸ گزارش را شامل می‌شود. گزارش‌های جمع‌آوری شده مربوط به انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای شهر و روستا است. نبض‌ایران امکان راستی‌سنجی گزارش‌های تخلف را ندارد، با این حال، تحلیل و بررسی گزارش‌ها حوزه‌هایی را برجسته می‌کند که یا تخلف در آن روی داده و یا بسترساز انجام تخلف به حساب می‌آیند. بیشتر بخوانید..
